Memories

Lieve Coco, Het was begin november 2008 toen jij je eerste epileptische aanval kreeg. Zomaar uit het niets, tijdens een wandeling ergens bij Zutphen. Er volgden vele onderzoeken, er kon geen oorzaak worden vastgesteld. Je werd ingesteld op medicatie. Het was zoeken naar de juiste dosering en die kwam maar niet; er kwamen weer andere medicijnen bij. De bijwerkingen waren soms erger dan de aanvallen zelf. Bovendien leek jij zelf van de aanvallen geen last te hebben en wel van de suf- en duizeligmakende effecten van de medicatie. Met ups en downs had je toch nog redelijke maanden. Je hebt nog heerlijk kunnen rennen en spelen met al je vriendjes in het bos. Je bent nog weer mee naar Zwitserland geweest en stoof als vanouds door de sneeuw. Dan leek het de goede kant op te gaan, maar telkens als we hoop kregen, ging het toch weer mis. De laatste twee weken ging je ineens hard achteruit. Je kreeg uitval aan je rechterkant; je rechtervoorpoot begon over de grond te slepen en vaak stond deze dubbelgeklapt. Ook je achterpoot ging zijn eigen weg. Je raakte in onbalans waardoor je bijna omviel, je wist je dan nog net op tijd te corrigeren. Ook ging je rondjes lopen door de kamer en wist je soms niet meer waar je was. De laatste 2 dagen nam dit beeld zo toe, er waren nauwelijks oplevingen meer, je raakte steeds verder weg. Voor de dierenarts was het toen overduidelijk; je leed aan een hersentumor. Met steun van de dierenarts hebben we besloten je te verlossen uit dit lijden. En het leek wel alsof je het er helemaal mee eens was. Je ging op je eigen kleedje liggen en viel eigenlijk al gelijk in slaap. We hebben je nog wat snoepjes gegeven en afscheid van je genomen, waarna je in een diepe slaap kwam en heel vredig bent gestorven. De volgende dag ben je gecremeerd. We gaan je as op een mooi plekje in het bos uitstrooien, daar waar je zo graag was, zo lekker kon rennen en zo heerlijk kon badderen! Lieve Coco, we missen je verschrikkelijk. En met ons vele anderen. Je was een echte allemansvriend. Dank je wel voor alles wat je voor ons hebt betekend en wat we van je hebben geleerd.