Hoewel het aanvankelijk, na het overlijden van Coco, echt
onmogelijk leek over het verdriet heen te komen, laat staan te kunnen
houden van een andere hond, kwam er toch na een aantal maanden ruimte
voor een nieuwe boxer. Doorslaggevend hierin was het besef hoeveel wij
van Coco hadden geleerd en dat we Coco tekort zouden doen als we haar
lessen niet zouden overbrengen op een volgende boxer. Deze boxer
zou zeker niet zo mooi, lief en uitzonderlijk zijn als Coco, maar
wellicht toch een gezellig maatje kunnen worden.
Toen we Apollo (stamboek naam Amandus) als pup voor het eerst mochten
aanschouwen vonden we hem uiterst lelijk. Dat bleef de eerste tijd, maar
wat bijzonder was; was zijn grote liefde en aanhankelijkheid. Daarmee
heeft hij ons veroverd en nu vinden we hem prachtig! Hij is nog niet
volgroeid, maar duidelijk is al wel dat ook hij een bijzonder mooie,
atletische Boxer in ontwikkeling is. |